در ایران، مسائل مربوط به همسایه‌آزاری تحت قوانین مختلفی قرار دارند. به طور کلی، قوانین مربوط به مجازات همسایه آزاری در ایران شامل مواردی مانند حقوق مسکن و قوانین جرائم متنوعی می‌شوند که می‌تواند بسته به جنس و شدت مزاحمت‌ها مورد استفاده قرار گیرد.

مثلاً، در مواردی که همسایه آزاری به شدت روحیه و روانی فرد را تحت تأثیر قرار می‌دهد، قوانین مربوط به مبارزه با تجاوز به حقوق شهروندی و حقوق انسانی ممکن است اعمال شود. این قوانین ممکن است جریمه‌هایی مانند محرومیت از حقوق شهروندی، جریمه مالی، یا حتی محکومیت به زندان را تعیین کنند.

علاوه بر این، در برخی موارد، شوراهای محلی و دیگر نهادهای مربوطه نیز می‌توانند در رسیدگی به مسائل همسایه آزاری و تعیین مجازات‌های مناسب نقش داشته باشند. این شوراها معمولاً سعی دارند با استفاده از رویه‌ها و روش‌های مشارکتی و وسایل صلح‌آمیز، به حل اختلافات همسایه‌ای بپردازند.

به هر حال، مجازات همسایه آزاری در ایران، مانند بسیاری از دیگر کشورها، بسته به شرایط موقعیتی و جزئیات موردی هر مورد، متفاوت است و ممکن است به صورت متفاوتی اعمال شود.

قوانین مربوط به همسایه آزاری:

در قوانین ایران، قوانین متعددی برای برخورد با همسایه آزاری وجود دارد. برخی از این قوانین عبارتند از:

• قانون مدنی: ماده 132 قانون مدنی بیان می‌دارد که «کسی نمی‌تواند در ملک خود تصرفی کند که موجب ضرر به همسایه شود. مگر تصرفی که متعارف و یا برای رفع حاجت یا ضرر از خودش باشد.»
• قانون مجازات اسلامی: ماده 618 قانون مجازات اسلامی مقرر می‌دارد که «هر کس با تهدید یا قهر و غلبه، یا به هر نحو دیگری که موجب هراس و اذیت شود، کسی را از حق یا آزادی، یا انجام وظایف قانونی خود محروم کند، به حبس از دو ماه تا دو سال یا پرداخت جزای نقدی از یک میلیون و پانصد هزار تا شش میلیون تومان محکوم خواهد شد.»