مرور زمان موضوع ماده ۲۳ قانون پیش فروش آپارتمان

قانون پیش فروش آپارتمان | برای درک بهتر موضوع مرور زمان در ماده ۲۳ قانون پیش‌فروش آپارتمان، باید به جزئیات بیشتر و مثال‌های عملی در زمینه اجرای این قانون و مفاد مرتبط با قانون مجازات اسلامی پرداخت. بیایید به صورت جزئی‌تر به هر بخش بپردازیم.

تعریف مرور زمان

مرور زمان به معنای گذشتن مدتی است که پس از آن، امکان تعقیب کیفری یا اجرای حکم قطعی کیفری از بین می‌رود. مرور زمان به دنبال حفظ حقوق متهم و جلوگیری از طولانی شدن بی‌دلیل پرونده‌ها است. قانونگذار با تعیین مهلت‌های مشخص، تعقیب و اجرای احکام را محدود می‌کند تا حقوق افراد در یک بازه زمانی معقول و مشخص تضمین شود.

وکیل ملکی کیست؟

انواع مرور زمان

قانون مجازات اسلامی مرور زمان را به سه دسته تقسیم کرده است:

شکایت: مربوط به زمانی است که شاکی خصوصی باید در یک بازه زمانی مشخص اقدام به شکایت کند.

تعقیب: مربوط به مدت زمانی است که نهادهای قضایی برای تعقیب جرم فرصت دارند.

اجرای حکم: مربوط به مدت زمانی است که حکم قطعی باید اجرا شود.

ماده ۲۳ قانون پیش‌فروش آپارتمان

این ماده به صراحت بیان می‌کند که هرگونه پیش‌فروش آپارتمان بدون تنظیم سند رسمی جرم است و مجازات آن حبس یا جزای نقدی است. این جرم قابل گذشت است؛ یعنی تعقیب آن تنها با شکایت شاکی خصوصی یا وزارت مسکن و شهرسازی آغاز می‌شود و با گذشت شاکی، تعقیب یا اجرای حکم متوقف می‌شود.

جرایم درجه‌بندی شده و ارتباط آنها با مرور زمان

مطابق ماده ۱۹ قانون مجازات اسلامی، جرایم به درجات مختلف تقسیم‌بندی می‌شوند. جرم پیش‌فروش آپارتمان بدون تنظیم سند رسمی بر اساس ماده ۲۳ قانون پیش‌فروش آپارتمان، حداقل مجازات آن منطبق بر درجه ۷ و حداکثر آن منطبق بر درجه ۶ است. بنابراین، برای محاسبه مرور زمان، باید درجه ۶ را مدنظر قرار داد.

مرور زمان شکایت (ماده ۱۰۶ قانون مجازات اسلامی)

در جرایم قابل گذشت (مانند جرم موضوع ماده ۲۳)، شاکی خصوصی باید ظرف یک سال از تاریخ اطلاع از وقوع جرم شکایت کند. اگر شاکی در این مدت شکایت نکند، حق شکایت کیفری او ساقط می‌شود. این مدت زمان یک سال از تاریخ اطلاع شاکی از وقوع جرم محاسبه می‌شود.

مرور زمان تعقیب (ماده ۱۰۵ قانون مجازات اسلامی)

برای جرایم تعزیری درجه ۶، اگر از تاریخ وقوع جرم تا انقضای مدت ۵ سال تعقیب نشود یا از تاریخ آخرین اقدام تعقیبی یا تحقیقی تا انقضای این مدت به صدور حکم قطعی منتهی نشود، جرم مشمول مرور زمان تعقیب می‌شود. به عبارت دیگر، پس از گذشت ۵ سال از وقوع جرم یا آخرین اقدام تعقیبی، دیگر امکان تعقیب کیفری وجود ندارد.

مرور زمان اجرای حکم (ماده ۱۰۷ قانون مجازات اسلامی)

اجرای حکم قطعی تعزیری با انقضای مدت ۷ سال موقوف می‌شود. این بدان معناست که اگر حکمی قطعی صادر شود و اجرای آن در مدت ۷ سال انجام نشود، حکم مشمول مرور زمان اجرای حکم می‌شود و دیگر نمی‌توان آن را اجرا کرد.

مثال عملی

فرض کنید فردی بدون تنظیم سند رسمی اقدام به پیش‌فروش یک آپارتمان می‌کند. این جرم در تاریخ ۱ فروردین ۱۳۹۵ رخ داده است. شاکی در تاریخ ۱ اردیبهشت ۱۳۹۶ از وقوع جرم مطلع می‌شود و شکایت خود را ثبت می‌کند. حالا باید سه حالت مختلف مرور زمان را بررسی کنیم:

مرور زمان شکایت: شاکی باید تا تاریخ ۱ اردیبهشت ۱۳۹۷ (یک سال از تاریخ اطلاع) شکایت خود را ثبت کند. اگر شاکی تا این تاریخ شکایت نکند، حق شکایت او ساقط می‌شود.

مرور زمان تعقیب: اگر پس از ثبت شکایت، تعقیب جرم تا تاریخ ۱ فروردین ۱۴۰۰ (۵ سال از تاریخ وقوع جرم) انجام نشود یا به صدور حکم قطعی منجر نشود، تعقیب جرم مشمول مرور زمان می‌شود و دیگر نمی‌توان جرم را تعقیب کرد.

مرور زمان اجرای حکم: فرض کنیم حکم قطعی در تاریخ ۱ فروردین ۱۳۹۸ صادر شود. اگر این حکم تا تاریخ ۱ فروردین ۱۴۰۵ (۷ سال از تاریخ صدور حکم) اجرا نشود، اجرای حکم مشمول مرور زمان می‌شود و دیگر نمی‌توان آن را اجرا کرد.

چنانچه دنبال وکیل متخصص ملکی هستید، می توانید از طریق زیر با وکلای ما در ارتباط باشید