اخبار و مقالات

حکم معامله با محجورین از دید قانون

انواع محجورین 

در بحث حقوقی، محجورین افرادی هستند که به دلیل وضعیت خاصی از انجام معاملات و برخی امور حقوقی منع شده‌اند، زیرا توانایی لازم برای تشخیص درست و تصمیم‌گیری صحیح را ندارند. این منع قانونی برای جلوگیری از ضرر و زیان آن‌ها وضع شده است. محجورین شامل سه گروه عمده هستند: صغیر، مجنون و سفیه. برای درک بهتر، هر یک از این گروه‌ها و وضعیت معاملات آن‌ها را دقیق‌تر بررسی می‌کنیم:

1. صغیر

صغیر کسی است که به سن بلوغ شرعی نرسیده و از لحاظ حقوقی نمی‌تواند مستقلاً در امور مالی و معاملاتی خود دخالت کند. صغیران به دو دسته تقسیم می‌شوند:

صغیر غیر ممیز: این دسته از صغیران، کسانی هستند که هنوز توانایی درک سود و زیان و تصمیم‌گیری را ندارند. به‌عبارتی‌دیگر، توانایی تشخیص بین معاملات خوب و بد یا تفاوت‌های مالی را ندارند. به همین دلیل، قانون‌گذار معاملات آن‌ها را باطل اعلام کرده است. معاملات باطل یعنی این که هیچ اثر حقوقی بر چنین معامله‌ای مترتب نیست و گویا از ابتدا هیچ معامله‌ای انجام نشده است.

صغیر ممیز: این نوع صغیر قادر به تشخیص امور مالی است و می‌تواند درک کند که یک معامله به نفع یا ضرر اوست. با این حال، از لحاظ قانونی معاملات این دسته از افراد غیر نافذ است. معاملات غیر نافذ به معنای آن است که معامله انجام شده، اما برای اعتبار قانونی نیاز به تأیید یا تنفیذ سرپرست قانونی (ولی، وصی یا قیم) دارد. در صورتی که سرپرست تنفیذ نکند، معامله باطل می‌شود. دو استثنا برای معاملات صغیر ممیز وجود دارد:

تملکات بلاعوض صغیر ممیز صحیح است: یعنی اگر کسی مالی را به صغیر هدیه دهد یا به او ببخشد، این معامله نیازی به تأیید سرپرست ندارد و از همان ابتدا صحیح است.

تملیکات بلاعوض صغیر ممیز باطل است: یعنی اگر صغیر بخواهد مالی را بدون عوض به کسی بدهد (مثل هبه)، این معامله باطل است، چراکه صغیر هنوز توانایی درک کافی برای بخشیدن مال خود ندارد.

جهت بهره مندی از خدمات مشاوره حقوقی، می توانید از طریق لینک زیر با وکلای ما در ارتباط باشید

نقش ولی یا قیم در معاملات صغیر

ولی یا قیم (مانند پدر، جد پدری یا قیم تعیین‌شده توسط دادگاه) نقش مهمی در اداره اموال صغیر دارند. آن‌ها وظیفه دارند در تمامی معاملات مالی که به نفع صغیر است اقدام کنند. این افراد امین صغیر به شمار می‌روند و اگر تقصیری در اداره اموال صغیر مرتکب شوند، مسئول خسارت خواهند بود.

وضعیت ویژه: معامله در زمان حجر و پس از فوت

اگر فردی در زمان حجر (محجوریت) معامله‌ای انجام دهد و پس از آن فوت کند، همچنان می‌توان گواهی حجر او را از دادگاه درخواست کرد. اگر تاریخ گواهی حجر پیش از تاریخ معامله باشد، معامله ممکن است باطل یا غیر نافذ اعلام شود. این مسئله اهمیت ویژه‌ای دارد، به‌ویژه زمانی که اموال یا دارایی‌های ارزشمندی مطرح باشد.

2. مجنون

مجنون به کسی گفته می‌شود که به دلیل بیماری‌های ذهنی و روانی قدرت درک و اراده خود را از دست داده است. قانون‌گذار دو نوع مجنون را شناسایی کرده است:

مجنون دائمی: کسی است که به طور دائم در حالت جنون قرار دارد و هیچ‌گاه به حالت عادی و افاقه باز نمی‌گردد. معاملات چنین فردی از نظر حقوقی باطل است، چراکه این فرد هیچ قصد و اراده‌ای برای انعقاد معامله ندارد. در قانون مدنی، وجود قصد و اراده یکی از شروط اساسی در صحت معامله است، و از آنجا که مجنون دائمی قصد ندارد، معامله او نیز هیچ‌گونه اثری ندارد.

مجنون ادواری: این نوع از مجنون در دوره‌هایی دچار جنون می‌شود و در دوره‌های دیگر حالت عادی دارد. قانون‌گذار اصل را بر این گذاشته است که مجنون ادواری در زمان جنون به سر می‌برد، مگر آنکه خلاف آن ثابت شود. اگر فرد مجنون ادواری در زمان افاقه (حالت عادی) معامله‌ای انجام دهد، این معامله صحیح است. اما اگر در زمان جنون معامله کند، معامله باطل خواهد بود. افاقه فرد باید توسط دلایل پزشکی یا شهادت شهود اثبات شود.

نکته تکمیلی درباره مجنون

در مورد عقود جایز مانند وکالت، اگر یکی از طرفین قرارداد (موکل یا وکیل) مجنون شود، عقد به صورت خودکار منحل می‌شود. به این معنا که حتی اگر هیچ اقدام دیگری صورت نگیرد، با وقوع جنون، وکالت یا هر عقد جایز دیگری پایان می‌یابد.

3. سفیه

سفیه فردی است که قدرت تشخیص درست در امور مالی خود را ندارد و نمی‌تواند به درستی مال و اموال خود را مدیریت کند. با این حال، او عاقل و بالغ است، اما در مسائل مالی شعور معاش ندارد. این به معنای آن است که فرد سفیه ممکن است در معاملات خود دچار زیان جدی شود. به عنوان مثال، ممکن است دارایی ارزشمند خود را با قیمتی بسیار کمتر از ارزش واقعی بفروشد.

وضعیت معاملات سفیه:

معاملات مالی سفیه مانند خرید و فروش اموال، نیاز به تنفیذ سرپرست (ولی یا قیم) دارد. اگر سرپرست این معاملات را تنفیذ نکند، معاملات غیر نافذ باقی می‌ماند.

معاملات غیر مالی سفیه صحیح است. برای مثال، سفیه می‌تواند بدون نیاز به اجازه یا تأیید سرپرست ازدواج کند. با این حال، هرگونه معامله مالی مرتبط با ازدواج (مانند تعیین مهریه) باید توسط سرپرست تنفیذ شود.

تشخیص سفاهت

دادگاه معمولاً با توجه به رفتار فرد و انجام تست‌های روان‌شناختی و اقتصادی به این نتیجه می‌رسد که فرد سفیه است یا خیر. به عنوان مثال، از فرد سوال می‌شود اگر ۱۰۰ میلیون تومان داشته باشد، چگونه از آن استفاده می‌کند. پاسخ فرد به این سوالات نشان می‌دهد که آیا توانایی اداره اموال خود را دارد یا خیر.

نقش دادگاه در مدیریت اموال محجورین

دادگاه نقش اساسی در نظارت بر عملکرد ولی، وصی یا قیم دارد. اگر ولی قهری (مانند پدر یا جد پدری) مصلحت محجور را رعایت نکند و اقداماتش موجب ضرر به محجور شود، دادگاه می‌تواند وی را از مدیریت اموال منع کند و یک قیم صالح را تعیین کند تا از منافع محجور محافظت کند.

مشاوره حقوقی در معاملات محجورین

هنگام معامله با افراد، مخصوصاً در صورتی که به محجور بودن آن‌ها شک دارید، می‌توانید از طریق دفاتر اسناد رسمی وضعیت حجر فرد را استعلام بگیرید. همچنین، از گفتگوی مستقیم با فرد می‌توان به ناتوانی یا مشکلات ذهنی و روانی وی پی برد. در معاملات با محجورین، همواره توصیه می‌شود که از مشاوره حقوقی متخصص استفاده کنید تا مشکلات و ریسک‌های حقوقی احتمالی کاهش یابد.

جمع‌بندی

در نظام حقوقی ایران، محجورین به دلیل ناتوانی‌های روحی، روانی یا عقلی قادر به انجام معاملات به صورت مستقل نیستند. بسته به نوع محجوریت، وضعیت حقوقی معاملات آن‌ها متفاوت است. معاملات محجورین بسته به شرایط ممکن است باطل یا غیر نافذ باشد و نیاز به تنفیذ سرپرست قانونی دارد.